एक प्रेमकथाः

रिया कॉलेजला जात

असताना तिला कोणाचीतरी हाक ऐकु

,ती जागीच थांबली.एक मुलगा धापा टाकत

तिच्यापर्यँत आला..hi माझं नाव

शिरीष,तुला इथुन रोज जाताना पाहतो.तुला love

at first sight वर विश्वास आहे?...काय ?

(रिया खुपच दचकलेल्या आवाजात ओरडते).

ओरडु नको, मलाlove at first sight

ज्याला म्हणतात ना तेच झालंय तुझ्याशी.

रियाः मग मी काय करु? तोः frndship

रियाः आणि नाही केली तर.,

शिरीषः तु तुझ्या आयुष्यातील सुवर्ण

क्षणांना मुकशील।

रियाः असं! ठीक आहे मी करीन

तुझ्याशी मैत्री,बघुया तु काय करतोयस ते! पण

मला जर तुझ्याशी प्रेम झालं नाही तर?

शिरीषः फक्त सातच दिवसात तुला माझ्यावर

प्रेम होईल।

रियाः इतका over confidance,पडशी ल

तोँडावर

शिरीषः बघ पैज लावुन सांगतोय,फक्त

दिवसातला एक तासभर माझ्याबरोबर spend

करायचा.तुला आठवडाभरातच

माझ्याशी नक्की प्रेम होईल.नाही झालं तर

तुझी प्रत्येक शिक्षा मला मान्य असेल.

रियाः interesting मान्य एकदम मान्य.ठीक

आहे ur time will start from

tomarrow..by

पहील्या दिवशी ते भेटले,तो तिच्यासाठी एक

गुलाब घेऊन आला होता.ते

तिला आवडलं.तिला ताज होटेल

दाखविण्यासाठी घेऊन गेला.मस्त वातावरणात

आणि एकमेकांच्या साथीत,आणि महत्त्वाचं

म्हणजे तो स्पष्ट व बोलका असल्याने तो तास

कसा निघुन गेला कळतंच नाही.अशा तर्हेने

तो रोज

मुंबईतल्या वेगवेगळ्या ठिकाणी तिला फिरवायला नेऊ

लागला,बघितले लेच स्पॉट/ ठीकाणे त्याच्यासोबत

बघण्यातलं वेगळेपण तिला स्पष्ट जाणवु

लागलं.त्याच्यात ला बोलकेपणा,त्याची

सहजवृत्ती,त्याच

त्याच्या  स्वभावातला गोडवा तिला आवडु

लागला.त्याच्यास सोबत असलं की ती सगळं विसरुन

जायची.ती फक्त आणि फक्त

आनंदी दिसायची. वेगवेगळी  ठीकाणे पाहण्यात

सहा दिवस कसे गेले तिला कळलंच

नाही.तिला खरंच त्याच्यावर प्रेमझालं

होतं.तिला त्याची सवयच

लागली होती.तो उद्यानंतर कदाचित मला भेटणार

नाही हिची तिला हुरहुर लागुन

राहीली होती.तो फक्तमाझा व्हावा असं तिला वाटु

लागतं.त्याच्याव विषयी असलेलं प्रेम व्यक्त करुन

टाकावं असं तिला राहुन राहुन वाटत होतं.पण

त्या पैजेचाविचार करुन

ती स्वतःला आवरघालायची.आजसा तवा दिवस

तो तिला संध्याकाळी समुद्रकिनारी घेऊन

गेला.आणि त्याने तिला डोळे

झाकायला सांगितले.तिच्या घड्याळाचा हात

आपल्या हातात घेऊन त्या घड्याळात

बघतो.बरोबर 6.15वाजल्यावर तिला डोळे

उघडायला सांगतो.तिने डोळे उघडताच,मावळतिकडे

झुकलेल्या सुर्याचीएका आकारात पडलेली किरणे

आणि त्याचे पाण्यात पडलेले प्रतिबिँब पाहुन

तिचं मन प्रफुल्लित

झालं.तो देखावा तिनेतिच्या डोळ्यात भरुन

घेतला.याबद्दल शिरीषचे ती मनापासुन आभार

मानते.शिरीष दुःखी मनाने म्हणतो,आज

सातवा म्हणजे

शेवटचा दिवस,मला माफकर,मला खरंच तु

आवडतेस.मला तुझ्यासोबतवेळ

घालवायचा होता,तुला जाणुन घ्यायचं

होतं.म्हणुनच मी तुझ्याकडुन सात दिवसाचा वेळ

मागुन घेतला.आणि या सात दिवसात

पुन्हा एकदा मी तुझ्या प्रेमात पडलो.पण

मी याबद्दल confident

नव्हतो की तुला माझ्या प्रेमात पाडु शकेन

की नाही ते.या सात दिवसात माझ्याकडुन

तुला काही चुकीची वागणुक मिळाली असेल तर i

m sorry असं म्हणुन तो निघुन

जातो.ती त्याच्याकडे बघतच राहीली.

रात्री त्याचं हेच बोलणं तिच्या मनात घोळत

होतं.रात्रीचे 11.55झालेले असतात.तिने ठरवलेलं

असतं की,आजचा दिवससंपल्यावरच म्हणजे

बारा वाजुन गेल्यावरच त्याला फोनवर i love u

म्हणायचं.हातातल्या  घड्याळाकडे ती उशीरपासुन

बघत असते..बरोबर12.0 5झाल्यावर

ती त्याला फोन लावते.शिरीश  तु पैज

हारलास.कारण सात दिवस आत्ता पुर्ण

झालेत.खरंच मीया दिवसांततुझ्या प्रेमात पडले

पण तरीसुद्धा संयम ठेवला आणि ते

कधी मी बोलले नाही.आता तु सुद्धा तुझी हार

मान्य कर.

शिरीषःहो बाई हारलो मी आत्तातरी love u

म्हण

रियाःआता ठीक आहे,आत्ता बोलायला काहीच

हरकत नाही.I LOVE U SHIRISH,I REALLY

LOVE YOU SO MUCH..

शिरीषःreally u love mi?

रियाःyah

शिरीषःठीकेय मग मी सांगतो तसं कर ok...तु

तुझ्या bedroomमधुन hallमध्ये जा.

रियाःok गेले....पुढे काय?

शिरीषःhallमधल्य ा घड्याळात किती वाजलेत

बघ?

रियाः11.50.अरे पण हे कसं शक्य आहे?

माझ्या घड्याळ्यात तर 12.05झालेत.

शिरीषःआपण

जेव्हा समुद्रकिनारी गेलो होतो,तिथे मी तुला डोळे

झाकायला सांगुन तुझा हात

हाती घेतला होता ना,तेव्हाच मी तुझं घड्याळ

पंधरा मिनिटे पुढे केलं होतं.कारण

अशी परिस्थीती येणार हे

मला माहीती होतं.आताबोल झालं ना बरोबर,सात

दिवसाच्या आत तुला माझ्यावर प्रेम?

रियाः smart...vry smart उद्या भेट

तुला सांगते.

शिरीषः sorry bt everything fair in love

&war... ♥♥