बाबाच्या डोळ्यामध्ये पावसाचे ढग

आई आई ये ना जरा… बाबाकडे बघ
बाबाच्या डोळ्यामध्ये पावसाचे ढग !
बाबा असा बघायला दिसे ना गं बरा
आळीमिळी गुपचिळी… पडलेला वारा !

हले नाही… डुले नाही… जणू काही फोटो
आवाजही त्याला माझा लांबूनच येतो !
उभा तर उभा आणि बसे तर बसे
हसे तेव्हा अजूनच कसनुसा दिसे !
विचारले- “बाबा, काय पाहतोस सांग?!’
बघे म्हणे- “आभाळाचा लागतो का थांग-
काय सांगू तुला कळणार नाही
आभाळ न आले हाती; जमीनही नाही !
चहूकडे कोंडलेल्या जगण्याच्या दिशा
हाती नाही काम; गाडा चालायचा कसा !
घोडा झाला तरी काही शिकला ना बाबा
विकायच्या जगामध्ये टिकला ना बाबा !”
आणि मग उठुनिया कुशीमध्ये घेतो
ओले डोळे पुसुनिया ओली पापी घेतो…
घाबरतो जीव; बाबा असे काय बोले?
चित्रातले रंग त्याच्या जसे ओले ओले…
चेहऱ्याचा रंग त्याच्या सांग कुठे गेला ?
हसणारा बाबा कुणी पळवून नेला?….
आई आई ये ना जरा बाबाकडे बघ
बाबाच्या डोळ्यामध्ये पावसाचे ढग….!!